Taekwondo - jest sztuką walki obronnej, będącą kombinacją filozofii, dyscypliny duchowej oraz ćwiczeń fizycznych i odpowiednich predyspozycji zawodników. Taekwondo (z koreańskiego - droga doskonalenia sztuki walki rękami i nogami) jest bardzo starą sztuką walki. Jej korzenie sięgają początków naszej ery. Za ojczyznę tej dyscypliny bezsprzecznie uchodzi Korea (taekwondo wprowadzono jako dyscyplinę pokazową podczas Igrzysk w Seulu w 1988r.). Podobnie jak w judo, każdy z zawodników po opanowaniu określonych technik uzyskuje wyższy stopień (kup i dan) oraz zyskuje prawo do noszenia pasa odpowiedniego koloru. Debiut taekwondo w oficjalnym programie igrzysk nastąpił w Sydney, w 2000r. - jest to więc jedna z najmłodszych dyscyplin olimpijskich. Dzisiejsza sportowa wersja taekwondo jest połączeniem dawnych tradycyjnych technik walk koreańskich i elementów styli japońskich. Dzieli się na 2 grupy (według wytycznych WTF - Światowej Federacji Taekwondo): poomse (prezentacja technik i walka pozorowana) i kyurugi (rzeczywista walka między dwoma zawodnikami). Według regulaminu zawodnicy podczas walk niepozorowanych wykonują szybkie ciosy nogami i rękoma na górną część ciała - jednak bez głowy i szyi. Taekwondo jest dynamicznym sportem kontaktowym, stąd też zawodnicy podczas zawodów używają specjalnych ochraniaczy (hogoo) głowy, tułowia i przedramion. Całe pole walki, znajduje się na podium (podwyższeniu) 50-60 cm nad podłogą. Ma ono rozmiar 12x12 m i posiada gładkie podłoże, bez żadnych wystających elementów. Centralna cześć pola o rozmiarze 10x10 m pokryta jest elastyczną matą. Walki składają się z 3 rund po 3 minuty (2 min. dla kobiet). Zwycięstwo może być przez nokaut, na punkty, lub przez 3 kary udzielone przeciwnikowi.

Walki taekwondo odbywały się w  Pawilonie Sportowym Nadbrzeżnego Kompleksu Olimpijskim Faliro (Pireus).