Gimnastyka jest jedną z najstarszych dyscyplin olimpijskich, uprawiana była już
w starożytności. Obecnie składa się z trzech dyscyplin sportowych:
Gimnastyka artystyczna - jest połączeniem gimnastyki i tańca.
Dyscyplina ta polega na wykonywaniu zharmonizowanych z muzyką układów ćwiczeń,
w których najważniejszym elementem jest estetyka i taneczność ruchu.
Głównymi przyborami są : maczuga, wstążka, piłka, obręcz i skakanka.
Ćwiczenie z każdym z przyborów stanowi osobną konkurencję - które
łącznie dają wynik wieloboju.
Konkurencje odbywają się indywidualnie i drużynowo, a dyscyplina ta jest wyłączną domeną kobiet.
Chociaż pierwsze zawody w gimnastyce artystycznej odbyły się ponad 50 lat temu,
to w skład dyscyplin olimpijskich weszła dopiero w 1984 roku.
Gimnastyka sportowa - jest jedną z najpopularniejszych dyscyplin olimpijskich,
a jednocześnie jedną z najbardziej wymagających, gdyż jest kombinacją siły, zręczności i giętkości.
Mężczyźni rywalizują w ćwiczeniach wolnych, na koniu, na poręczy i drążku oraz w skoku przez konia.
Kobiety natomiast w ćwiczeniach wolnych, na równoważni, na poręczach i w skoku przez konia.
Dodatkowo zdobywa się medale w wieloboju (także drużynowo).
Ćwiczenia ocenia się pod względem trudności, kompozycji i wykonania.
Skoki na batucie - polegają na wykonywaniu skoków akrobatycznych na rozpiętej nad ziemią szerokiej siatce.
Batuta jest siatką o rozmiarze: 4,25x2,14 m,
wykonaną z mocnego nylonu, zamocowaną ok. 120 sprężynami do stalowej ramy, 1,5 m nad podłogą.
Program standardowy składa się z 10 ćwiczeń, które zawodnicy wcześniej
(2 dni przed zawodami) zadeklarowali się przedstawić.
Konkurencje gimnastyczne odbywały się w Ateńskim Kompleksie Olimpijskim
oraz w Hali Olimpijskiej Galatsi.